Astrosofica.nl

Wat zijn wij mensen eigenlijk?
Zijn we geest, stof, intelligente bio-machines of geincarneerde zielen.. ?
Haal je alle ontastbare en onzichtbare factoren weg dan blijft er eigenlijk niet veel meer over als een zak met vlees, vocht en botten, een “Bag-o-Bones”.

De meeste lezers zullen nu wellicht gaan protesteren: “we zijn echt wel meer, we hebben een bewustzijn, een geweten, we zijn creatief.” Anderen komen aan met begrippen als ziel en incarnatie..

Hoewel de “Bag-o-Bones” visie een heel beperkte visie is blijkt deze wel z’n nut te hebben. De medische wetenschap benaderd de mens al heel lang als een biomechanisch en een biochemish wezen. En ze bewijzen hun gelijk door zeer gecompliceerde biomechanische reparaties uit te voeren op ons lichaam of via lichaamsvreemde stoffen onze biochemische samenstelling te corrigeren. Hoe we er verder over denken, deze benadering is bruikbaar..

Voor al die mensen die nu beledigd hun zielroerselen trachten te bedaren;
De medische wetenschap snapt nog steeds niet wat deze “biomassa” bezield en/of aanstuurt, daar zijn hooguit wat vage theorieen over. En het is juist dat vage wat de wetenschap in eerste instantie kwijt wilde..

Wat ik hier wil aantonen is dat een beperkte visie soms tot uitstekende resultaten kan leiden maar dan moet je wel beseffen dat je visie beperkt is.

Natuurlijk wil ik het gewoon over astrologie hebben..
Volgens mij maken we daar ook heel vaak, en succesvol, gebruik van een beperkte visie. We nemen een cirkel en plaatsen daar een stapel onderdelen in en duiden aan de hand van de onderlinge verhoudingen het geheel van die horoscoop. We bewijzen ons gelijk door zeer gecompliceerde astromechanische duidingen die absoluut steekhoudend zijn. Hoe we er verder over denken, deze benadering is bruikbaar..

Maar hoe komt het dat de ene mens anders reageert op een zelfde operatie en dat de duiding van de zelfde astrologische constellatie voor de één wel opgaat en voor de ander niet ?

Ik denk dat de arts een fout maakt als hij alleen het lichaam geneest net zoals de astroloog een fout maakt als hij alleen de horoscoop duidt. Een mens is namelijk meer als alleen een zak met lichaamsdelen en een mens is meer als de som van de planetaire invloeden.

Bepaalde fysiologische kenmerken hebben een invloed op waar wij met ons lichaam toe in staat zijn. Zo zal iemand met korte benen minder geschikt zijn als hardloper, iemand met een tenger postuur minder geschikt zijn voor zwaar fysiek werk etc.

Iemand met een Mercurius in Stier zal minder rad van de tong zijn als iemand met een Mercurius in Tweelingen, of dan toch in ieder geval minder veelzijdig en iemand met Venus in Waterman zal heel andere voorkeuren hebben als iemand met een Venus in Steenbok.

Zie je ook de overeenkomst tussen de afzonderlijke lichaamsdelen en de afzonderlijke planeten ?
Voeg de afzonderlijke delen samen je hebt een lichaam of en horoscoop, maar wat maakt deze verzamelingen tot een mens ?

Ik zal proberen iets meer afstand te nemen van de stof zonder direct in hemelse sferen te geraken..
Er lijkt een ander niveau te bestaan, een bewustzijn dat die “zak met botten” stuurt, dat wijst met de vingers, stappen zet, voelt en ruikt etc.
Een niveau dat zich buiten de buitenste cirkel van de horoscoop bevind en communiceert met Mercurius, doet met Mars en reageert met de Maan.

Ik denk dat dit het niveau is wat we ervaren als “de mens” of als “Ik”..
Het is het overkoepelende niveau waarin al de losse onderdelen als één ervaren worden.

Al die losse onderdelen hebben een functie, je staat op je voeten, je kijkt met jouw ogen.. Je communiceert met Mercurius, je creëert met jouw Zon. Maar zelfs de som van al die onderdelen is niet gelijk aan de mens van wie die onderdelen zijn.

Het is dus eigenlijk een kardinale fout om wanneer je in een horoscoop kijkt naar b.v. Mercurius tegen de eigenaar van die horoscoop te zeggen: “jij bent zus en zo”. Je bent dan op de zelfde manier bezig als een arts die alleen het zieke lichaamsdeel behandelt en niet de patient als geheel, je verwart het onderdeel met de mens daarachter.

Een mens heeft een horoscoop net zoals hij en lichaam heeft.
Net zoals een verzameling lichaamsdelen niets zegt over de mens die er mee rondloopt zo zegt een verzameling planeten niets over de mens die deze planeten tracht in te zetten in zijn leven.

Planeten zijn, net als lichaamsdelen,  gereedschappen of instrumenten, ze zeggen niets over de mens die deze gereedschappen al dan niet succesvol, positief of negatief weet in te zetten. Zo zal niet iedereen met een atletische lichaamsbouw een topsporter worden en zal niet iedereen met een Mercurius in Waterman briljante, vernieuwde ideeën hebben.

Wat is die onbekende factor dan?

Pak jouw eigen horoscoop er eens bij, kijk eens naar de Maan, zo reageer jij, kijk eens naar Mercurius, zo praat jij, kijk eens naar Mars, zo doe jij..
Wie gebruikt al die losse onderdelen in die “Bag-o-Planets” ?

Weet je het al ?
Kijk eens in de spiegel en laat je niet afleiden door het “gereedschap” dat we lichaam noemen.

De horoscoop is een energie patroon en er zijn in die horoscoop, in mijn eigenwijze en sterk gesimplificeerde opvatting, twee aandrijf-krachten, de Zon (de positieve kant) en de Maan (de negatieve kant).

De energie van de Maan is gebaseerd op reactie en instandhouding, de energie van de Zon is een creatieve, ontwikkelende energie. Al is het natuurlijk gevaarlijk om een waarde oordeel uit te spreken. Beiden hebben elkaar nodig..

Stel dat je één en al creativiteit hebt maar geen functie om dit in stand te houden.. Of alleen in stand houdt zonder creativiteit en ontwikkeling..

Nu staat de Zon voor het mannelijke principe en de Maan voor het vrouwelijke principe.
En nog niet zolang geleden dacht ik de kosmos te kunnen verklaren door dit simpele feit…

Zonder vader (=Zon) en moeder(=Maan) ben jij er niet, zonder Zon zou op Aarde (=Maan) nooit leven zijn ontstaan, net zo goed dat zonder de waterige Aarde het licht en Warmte van de Zon ook niet tot leven zou kunnen komen..
Totdat ik laatst iemand sprak die veel weet van de natuur en zij bracht heel m’n wereldbeeld aan het wankelen..

Ik probeerde m’n ideeen over de functie van de Zon en de Maan/Aarde over te brengen. Ik zei “kijk maar naar de natuur, je hebt altijd een mannelijke en een vrouwelijke pool nodig om leven te krijgen..”
“Nee hoor, dat is niet waar… er zijn vrouwelijke dieren die geen partner nodig hebben om zich voort te planten, deze dieren klonen zichzelf als het ware…”

Daar stond ik dus zwaar gedesillusioneerd, heel m’n wereldbeeld aan gruzelementen.. (zoiets heet een gekwetst ego..) :-)

“Maar”, zo ging ze verder, “Mannetjes zijn wel nuttig hoor.. ze zorgen voor diversiteit.. ze brengen ander erfelijk materiaal in..”

Het duurde even, maar toen ging m’n lampje weer branden..
De Maan houdt in stand, dat is het vrouwelijk principe dat zichzelf desnoods kloont om de soort in stand te houden.
Maar het Mannelijke Zon principe is nodig voor het creëren van diversiteit en van daaruit ontwikkelt de soort zichzelf naar nieuwe soorten.
Er ontstaat iets nieuws, iets wat met uitsluitend Maan energie nooit zou lukken..

Toen ik haar vroeg of dit inhield dat juist door de combinatie van Zon en Maan energie het leven hier op Aarde zich heeft kunnen ontwikkelen van eenvoudige eencellige levensvormen tot de complexe bio-diversiteit die we nu kennen, gaf ze toe dat dit inderdaad zo was..

“Ik zei toch dat mannetjes nuttig zijn..”, zei ze met een lach op haar gezicht.. Ik grijnslachte mee, heel tevreden over mezelf..

Het is best nuttig een Maan te hebben, een ego, die hecht zo heerlijk aan mijn creaties en zorgt dat ik je dit nu weer kan door vertellen..
Zonder Maan zou ik het alleen maar bedenken en nooit vast kunnen houden..

Als je nog niet zo lang bezig bent met Astrologie dan is het niet ongebruikelijk om tal van boeken na te slaan over al de standen die je aantreft in jouw horoscoop. Ik geef toe dat, zelfs na al die jaren, wanneer ik een nieuw boek inkijk,  ik ook eerst kijk naar wat er wordt beweerd over bepaalde standen in mijn eigen horoscoop.

Het gevaar, wanneer je nog maar net begint, is dat je datgene wat geschreven staat als ‘waarheid’ gaat beschouwen.
Helaas ligt het niet zo simpel. Wat je leest is niet meer of minder als een gezichtspunt, een interpretatie van wat een ander als een persoonlijke waarheid heeft ervaren. Niet zelden zijn de interpretaties in dit soort boeken sterk gekleurd door het persoonlijke oordeel van de schrijver over deze bepaalde stand in de horoscoop.

Als je de astrologische handboeken van voor de jaren 60-70 van de vorige eeuw er bij neemt dan is het moeilijk voor te stellen dat er uberhaupt iets positief uit een horoscoop is op te maken.
Natuurlijk baseren deze boeken zich ergens op en er zit altijd wel een zekere kern van waarheid in maar vaak wordt deze versluierd door de normen en waarden van de tijd, laag na laag met (persoonlijke en collectieve) oordelen en vooroordelen maken dat de werkelijke betekenis van een stand verduisterd wordt en alleen met kennis van zaken eruit herleidt kan worden.
De beste astrologische handboeken zijn te herkennen aan het ontbreken van oordelen, geen negatieve noch positieve duidingen, slechts hoofdlijnen.

Geloof dus nooit negatieve duidingen, tenzij jij zelf graag een negatieve kijk op jezelf en de wereld wilt hebben.
Zodra een duiding negatief, of positief, wordt dan komt er namelijk een oordeel om de hoek, vertroebelt in zekere zin de essentie van de planeetstand, aspect etc. Natuurlijk is het minder schadelijk om naar de positieve uitleg te neigen als naar de negatieve kant. :-)

In de Humanistische Astrologie hebben we het vaak over de “potentie” van een bepaalde stand. We hebben het dan over iets wat vanuit een bepaald begin- of nul-punt mogelijk is om te ontwikkelen. Dit nulpunt heeft geen richting, heeft geen waarde het is de basis energie zonder oordeel.

Dit maakt in beginsel iedere horoscoop een uniek en perfect in balans zijnde energie patroon. Er is dus niks mis met onze horoscoop en daarmee in wezen niets mis met ons zelf.

Hoe komt het dan dat zoveel mensen in deze wereld lijden, ongelukkig zijn ?
Inderdaad, door interpretaties en oordelen die deze perfecte balans ondermijnen.
Het zijn namelijk niet alleen oude en stoffige astrologen die uit vervlogen tijden ons met archaische taal veroordelen tot hel en verdoemenis. Het gebeurt altijd en overal waar we de verantwoordelijkheid voor ons eigen leven uit handen geven en het laten vormen door de interpretaties van anderen.

Als we het eens heel simpel stellen dan zijn er in de horoscoop 2 planeten die ons aardig dwars kunnen zitten om onze perfecte balans en heelheid te kunnen ervaren.
Probeer dit niet te zien als een oordeel, maar als een potentiele ontwikkeling van deze planeten welke voort kan komen vanuit hun beginsel.
De eerste heb ik al kort geschetst, de verantwoordelijkheid voor jouw eigen leven, deze valt onder de planeet Saturnus.
Als je de betekenis goed doorvoelt dan zul je merken dat deze duiding in wezen neutraal is, het is het spreekwoordelijke dubbeltje op z’n kant dat evengoed één van de twee kanten op kan vallen.

De ene kant dat ben je zelf, jij die de verantwoordelijkheid neemt voor jouw leven, de grenzen neerzet, de kaders bepaald waarin jouw perfecte vorm en jouw perfecte wezen past.
De andere kant is de buitenwereld en daar Saturnus een ‘sociale’ planeet is zijn het vaak sociale conventies, regels en beperkingen die je van buitenaf opgelegd krijgt.

Laten we een wat eenvoudig voorbeeld nemen.
Jij bent op de wereld gekomen met wat groot uitgevallen en ver uitstaande oren.
Geloof mij dat jouw moeder toen ze jou voor het eerst in de armen nam dacht dat je mooi en perfect was. Jouw horoscoop was nog gloednieuw, helemaal perfect, exact zoals die bedoelt was, nog zonder interpretatie of oordeel.

Zodra je wat groter wordt, vriendjes krijgt, naar school gaat etc.  krijg je te maken met de sociale maatstaven van de buitenwereld.
Omdat de meeste mensen wat minder prominente oren hebben zul je al snel zaken als ‘flapoor’ en ‘Dumbo’ naar je hoofd gemeten krijgen. Daar begint de buitenwereld jouw Saturnus op te eisen, ze willen jouw perfecte, ronde in balans zijnde horoscoop/wezen in een vierkant gat proppen. Zolang dat gat maar groot genoeg is zal dit geen problemen geven, maar zodra het gat te beperkt is zal het heel wat frictie en pijn veroorzaken.
Niet zelden gaan we geloven wat de buitenwereld ons verteld en als we op een gegeven moment zelf niet besluiten dat de opgelegde vorm niet past dan bestaat er de kans dat we heel ons leven een cirkel blijven die zeer ongemakkelijk in een vierkant gat is gepropt.

Zolang je nog in de verkeerde vorm zit, je de vorm laat bepalen door externe (sociale) factoren zul je zelden of nooit ervaren dat je perfect in balans bent. Dan ga je twijfelen aan wat je van binnen voelt of denkt omdat het niet overeenkomt met wat je in de buitenwereld ervaart.
Dan zullen bepaalde planeet standen in jouw horoscoop in de verdrukking komen dan kunnen ze hun potentie niet ontplooien of door hun weerstand tegen de externe vorm juist een negatieve ervaring worden.

Wat de ‘flaporen’ betreft, zodra jij besluit het oordeel van de buitenwereld naast jou neer te leggen dan ga je de goede kant op.
Daarmee geeft je aan dat je een perfecte cirkel bent en niet wenst te passen in de vierkante vorm die de buitenwereld hanteert.

Nu we deze hindernis hebben genomen kunnen we verder gaan met het ontplooien van onze potentie maar toch is het dan nog niet zeker dat we heel en volledig in balans zullen zijn.

Er is nog een addertje onder het gras..
Nu zijn het geen sociale belemmeringen meer maar gaat het over heel existentiele zaken, leven en dood.
Waar de vorige grens er eentje was tussen jezelf en de buitenwereld, is deze grens er eentje tussen leven en dood.

De natuurwetten hebben ons geleerd dat energie onvergankelijk is hoewel de vorm niet niet noodzakelijkerwijs het zelfde blijft.
We komen nu bij de laatste planeet van ons planeten stelsel, Pluto.
De planeet van transformatie maar niet van vernietiging want niets in ons Universum verdwijnt zomaar, het veranderd hooguit van vorm.

Stel dat we nu door de verantwoordelijkheid te nemen voor ons leven onze perfecte cirkel vorm weer hebben aangenomen.
Als we deze nu niet gaan vullen, of bezielen, dan hebben we in wezen nog slechts een lege huls, weliswaar perfect op maat voor onze doeleinden maar angstig leeg.
Dit is het volgende dilemma een perfecte vorm maar wat als we deze vullen, deze vorm vol-maken, wat dan?!

Stel dat onze vorm een ballon is en we gaan die vullen met lucht er komt een moment dat we zullen gaan twijfelen.. Durf ik er nog wel meer lucht in blazen? loop ik dan geen risico dat de vorm knapt ?
Niet zelden kiezen we ervoor om een knoop te leggen in de vorm, deze vast te houden.
Soms laten we zelfs heel de ballon weer leeglopen, onzeker over wat we eigenlijk aan moeten met de vorm.

Zo gaat het ook vaak in ons leven, zodra we de vorm hebben waarin de potentie van onze horoscoop tot ontplooiing kan komen en we gaan er ‘leven in blazen’  dan bekruipt ons het gevoel dat er ergens een punt komt dat onze vorm zal gaan knappen.
Dit gevoel belichaamd het einde, het einde van deze vorm, dit roept niet zelden doods-angst op, want wie weet wat er na het “einde” komt..

De reactie om de ballon dicht te knopen of leeg te laten lopen stopt in zekere zin de natuurlijke gang van zaken, je stopt in wezen het vullen met ‘leven’ van de ballon-vorm. De angst voor het einde blokkeert als het ware het proces van leven.
Maar is deze angst wel terecht?
Herinner jij je nog toen je kind was en jouw leven nog simpel was maar tevens intens ervaren werd?
Denk dan eens aan de dagen voor jouw verjaardag of voor Sint Nicolaas, hoe als het ware de spanning in jouw leven werd opgepompt, hoe vol van verwachting jij was maar ook hoe leeg je was de dag na die grote dag wanneer alles weer normaal was.
Na ieder einde komt een nieuw begin, en niet zelden in de oude vertrouwde vorm.

Als je dit terug brengt naar onze ballonnen dan kun je zeggen dat zolang jij nog ballonnen in het zakje hebt zitten kun jij deze naar hartelust laten ontploffen, je hebt er in de regel nog wel wat in reserve.
Ga ook voor jezelf maar na wie er op het feestje het meeste plezier heeft, degenen die hun ballon zo ver mogelijk vol blazen en laten knappen of degenen die angstig zitten te friemelen aan hun eerste ballon?!

Nu terug naar onze vriend met z’n grote oren.
Hij heeft z’n verantwoordelijkheid genomen, z’n perfecte cirkel uitgedeukt en weer netjes glad gestreken.
Nu gaat hij zijn vorm bezielen, blaast lucht en leven in zijn vorm en deze begint te zwellen.

Stel nu dat de opvattingen, het oordeel over zijn oren zich zo heeft vastgezet, zo sterk verweven is met de vorm.
Het laten knappen van de vorm krijgt dan direct te maken met het verliezen van een stuk van jezelf, een stuk waarmee jij jezelf zo identificeert dat het onmogelijk is je voor te stellen dat jij nog zou bestaan als dat stuk zou wegvallen..

Op ons feestje zien we dan een kind met grote oren met daartussen een vuurrood hoofd omdat hij z’n adem inhoud om z’n ballon niet te laten knappen.. Niet bevorderlijk voor zijn feest vreugde..

De vorm heeft in dit geval grote oren, voor jezelf besluiten dat jij je niets aantrekt van wat de buitenwereld daarvan zegt is de eerste stap.
Nu is het de uitdaging om deze ballon met grote oren zodanig te vullen met leven, lucht en bezieling dat hij knap en de groot-orige ballon vorm ophoudt te bestaan. Zolang je daartoe niet bereid bent zullen de oren je achtervolgen, je kunt dan wellicht een muur opgeworpen hebben tegen de opinie van de buitenwereld, maar zolang jij zelf de oren nog niet als vol-ledig deel van jouw volledigheid wenst te ervaren zal de ballon-vorm niet knappen en blijf jij spelen met die eerste vorm.

Misschien is het bovenstaande een wat vreemd verhaal over oren en ballonnen geworden waar je helemaal niets mee kunt.
Ik begon met een betoog over dat er geen positieve of negatieve horoscoop invloeden bestaan.
Deze zijn de interpretaties en oordelen van jezelf of van anderen.

Saturnus en Pluto zijn twee cruciale invloeden op hoe jij jouw horoscoop zult ervaren, zult vormgeven en zult leven, ver-vullen.
Ze zijn hiermee niet goed of slecht, het is slechts hun functie in het geheel die ze tot belangrijke instrumenten maakt voor het realiseren van de potentie die jouw horoscoop aangeeft.

Jij kwam perfect ter wereld en het is in onze wereld de uitdaging om deze perfectie weer opnieuw te gaan ervaren.
Deze terugkeer naar het begin, die perfectie is in de regel het einde maar ook altijd een nieuw begin, leer daar op vertrouwen.

Ik heb de afgelopen periode wat minder tijd en dan merk ik dat ik vaak een aanleiding nodig om weer eens wat te schrijven.
Vandaag was er zo’n aanleiding..

Iemand beweerde dat de plaatsing van een planeet in een bepaald teken de werking van die planeet zou “frustreren” .
Nu is dit geen vreemd idee, van oudsher worden aan planeten in bepaalde tekens benamingen als “in val”, “in vernietiging” etc. toegekend.
Maar als tegendraads type doe ik daar dus niet aan..

Hier onder mijn betoog….

Het is naar mijn mening onjuist om te denken dat de teken-achtergrond een planeet frustreert.

Mars zal anders uitwerking in Stier als in Ram, dat is zeker, maar frustratie is veel vaker een externe factor.
Zoiets als verwachten dat een Mars in Stier dezelfde eigenschappen zal hebben als een Mars in Ram..
Dan raak je inderdaad gefrustreerd.. ;-)

De planeet staat voor een bepaalde activiteit, de teken-achtergrond geeft aan op welke wijze de activiteit van de planeet zich zal uiten.

Ik denk dat je als astroloog heel correct moet zijn, en zeker geen oordelen uit moet spreken over wat voor soort standen ook. Alles heeft recht van zijn. Natuurlijk zullen door bepaalde combinaties bepaalde thema’s met hun positieve alswel negatieve kanten meer uitgesproken zijn,

Denk dus niet dat Mars in Ram alleen maar positieve kanten heeft, geef zo iemand maar eens een meerjaren project om z’n energie in te steken.. Snap je nu waar de frustratie vandaan komt ??
Het heeft niets met de teken-achtergrond te maken, meer met de (externe) verwachtingen van een planeet om tegen de aard van het teken waarin hij staat te acteren.

Laat een Ram in Mars lekker korte stukjes sprinten, laat hem dingen opstarten dan is hij in z’n element.
Laat een Mars in Stier de tijd nemen voor dingen, geef hem geen opdrachten waarbij haast geboden is.
Dingen “zijn” en “zijn” is perfectie..
Juist in het “niet zijn” schuilt de frustratie.. ;-)

Het is in de astrologische wereld te lang gewoonte geweest om problemen af te schuiven op een bepaalde planeet in een bepaald teken; “je hebt nu eenmaal die planeet in dat teken, leer er maar mee leven..”
Maar ik denk dat we zachtjes aan toch wel beseffen dat ieder mens een uniek en perfect gamma aan mogelijkheden heeft voor z’n taak op aarde. Pijn en frustratie komen in eerste instantie voort uit een niet juist (kunnen/mogen) omgaan met de gegeven mogelijkheden.

Astrologie is juist het instrument om mensen te laten zien dat ze perfect en heel zijn en niet om ze te wijzen op hun onvermogen iets anders te zijn dan wat ze zijn..
Al vaak heb ik ervaren hoe er bij mensen een last van hun schouders viel doordat ik astrologisch kon aangeven dat hun frustratie over hun leven te maken had met het feit dat ze gedwongen werden zich anders voor te doen als ze waren.
Frustratie krijgt alleen een kans vanwege het idee dat je anders zou moeten zijn als dat je werkelijk bent..

Het is alweer bijna een maand geleden dat ik er achter kwam dat ik al bijna een maand niet meer had geschreven op mijn weblog.
Nu een maand later is dat opgelopen naar bijna 2 maanden.
Hoog tijd om dat patroon eens te doorbreken.

Creatie heeft niet alleen te maken met inspiratie, die was er de afgelopen periode, met vlagen, voldoende.
Creatie heeft nog iets nodig namelijk: gerichte aandacht, de intentie om daadwerkelijk iets te realiseren.
Soms is het voldoende om te gaan zitten en te zeggen: “ik ga wat schrijven” en het vervolgens gewoon te gaan doen.
Vandaag, op het symbolische moment van terugkeer van de Zon op de plaats waar hij ook tijdens mijn geboorte stond, is voor mij een aanleiding om zo te gaan zitten. Met voldoende intentie om ook daadwerkelijk iets te manifesteren.

Gisteren opende ik, op de laatste dag van m’n 44e levensjaar, een nieuw boek, ik ben verzot op romannetjes en met grote regelmaat zijn in mijn woorden “de letters op”, is “het boek leeg” en ik zorg er in de regel dan wel voor dat er dan nieuwe voorraad letters is om me, al letter-vretend, doorheen te werken. Het eerste hoofdstuk van het  boek opende met een citaat wat wordt toegeschreven aan de Boeddha:

“We zijn wat we denken. Alles wat we zijn ontstaat in onze gedachten. En met onze gedachten maken we onze wereld.”

Het frappante was dat deze kennis, dit thema, symbool staat voor alles wat het afgelopen jaar is gebeurt in mijn leven.
Als een rode draad liep het door dit jaar en heeft de manier van hoe ik naar “de wereld” kijk drastisch veranderd.

Bovenstaande kennis impliceert dat wij mensen door ons denken, de wijze waarop wij denken, onze eigen werkelijkheid creeren.
We zijn scheppers, we kleien, boetseren, schilderen, borduren voortdurend aan ons immer uitdeiend Universum.

Creatie is meer dan alleen inspiratie, creatie is gemanifesteerde inspiratie, een gedachte waarin voldoende energie is gestoken om deze te laten materialiseren in de door ons gecreerde werkelijkheid.

Tot zover mijn manifestatie..

Misschien heb je wel eens gehoord van “positieve” en “negatieve” tekens?
Nee, het is niet de nieuwste trend op astrologisch gebied, eerder het tegenovergestelde, vooral op de term “negatief” lijkt tegenwoordig bijna een taboe te rusten.
Deze verdeling is al heel oud, ze gaat terug naar de Griekse filosofie van zo’n 500 voor Christus en waarschijnlijk hebben zij die ideeen weer vanuit Egypte en Babylonië/Perzië mee gekregen.

We maken tegenwoordig vaak de fout om de “antieken” als dom en onwetend te beschouwen. Of het nu gaat om de oude Grieken, de middeleeuwse geleerden of zelfs de astrologen uit het begin van de 20e eeuw.
Ze waren niet dommer of slimmer als wij, ze leefden alleen in andere tijden en in een andere samenleving.

De “oude school” astrologen waren inderdaad nogal zwart-gallig, de meeste aspecten en standen gaven “Wee ende rampspoed” te zien. Dit is in de afgelopen decennia gelukkig wel veranderd.
We zijn zachtjes aan afgestapt van het principe van een door God of de Goden opgelegd noodlot.. In dit opzicht is het negatieve in de astrologische duiding al een stuk minder manifest.

Maar positief/negatief, yin/yang, mannelijk/vrouwelijk, is absoluut één van de basis beginselen van de astrologie. Zie het dus niet als waarde-oordelen, maar zie het als de polariteit die in al het leven terug te vinden is.

Of een planeet in een “positief” of “negatief” teken staat heeft dus absoluut invloed op hoe deze planeet uitwerkt.
Natuurlijk zit deze polariteit al verwerkt in de duiding van het element en van het teken, maar het kan geen kwaad om de polariteit van het teken bewust te betrekken in de duiding van het teken.

Soms zijn we zo vol van onze eigen overtuiging van hoe een teken zou moeten uitwerken dat we de wezenlijke aard van een teken uit het oog verliezen. Waar kwam die duiding oorspronkelijk vandaan, hoe is men tot bepaalde uitspraken gekomen over een bepaald teken en in hoeverre is de overlevering juist doorgegeven. ?!

Dan moet je terug naar de basis..
Welke polariteit heeft het teken, en komt dit overeen met de duiding, bij welk element  hoort een teken en in hoeverre kom de duiding daarmee overeen, tot welk kruis behoort het teken en in hoeverre komt de duiding daarmee overeen.??!!

Ja, ik geef het toe, ik ben een astroloog met Uranus in Maagd, analyse is voor mij bijna altijd de manier om te kunnen duiden. Zie ik en teken dan denk ik altijd: polariteit + element + kruis = teken.

Maagd is b.v. een “negatief” teken, ik gebruik eigenlijk liever een andere term “vrouwelijk”, al is dit ook maar een term die ik koppel aan de eigenschap om te “kunnen ontvangen”, te kunnen “opnemen”.
De basis van Maagd is dus ontvangen en opnemen, dat het daarbij om praktische concrete dingen gaat is de volgende stap, het element, het beweeglijke kruis maakt het flexibel, maakt dat het gemakkelijk zich aanpast aan veranderende omstandigheden.
Dit maakt dat een planeet in Maagd nooit extravert zal zijn, een Mercurius in Maagd zal je nooit de oren van je kop kletsen maar zal met een praktisch en daardoor soms kritisch oor luisteren, analyseren en eventueel vragen naar praktische details die nodig zijn voor het  kunnen verwerken/analyseren van de nieuwe informatie.

Mijn eigen Mercurius staat in Leeuw, een “positief”, “mannelijk” teken..
Deze tekens zijn extravert, willen als het ware binnen dringen in een ontvankelijke, “vrouwelijke” ruimte..
Ik kan je uit ervaring vertellen dat luisteren niet mijn sterkste punt is.. :-)
Ik borrel op een vurige manier van m’n eigen ideeen en gedachten en ik wil die als het ware inbrengen in een luisterend oor.
Wat de ander eventueel te vertellen heeft vind ik dan absoluut van minder of geen belang, ik doe daar eigenlijk niks mee.

Wat wil ik nu eigenlijk vertellen..
Zodra jij het idee hebt dat iemand met een Mercurius in Maagd de oren van je kop kletst dan kan jouw duiding niet kloppen. Maagd is namelijk niet extravert en het teken geeft nog altijd aan hoe een planeet datgene doet wat hij behoort te doen..
Als een Mercurius in Leeuw volgens jou niet z’n verhaal kwijt wil dan klopt jouw duiding niet, Leeuw is namelijk extravert wil zichzelf als het ware horen.

Natuurlijk zijn er andere factoren die dit kunnen beinvloeden, zoals huis-posities en aspecten, maar die staan buiten de context van “planeet in teken” wat bij iedere duiding toch te basis moet zijn.
Ik toets dus vrijwel altijd m’n uitspraken over een planeet in teken in eerste instantie aan polariteit, dan pas aan element en kruis.

Nu zou je kunnen zeggen dat de polariteit verweven is met het element en dat het element verweven is met de duiding van het teken, dat daarom het beoordelen van tekens aan de hand van “positief” en “negatief” ouderwets is..
Maar wanneer je zo gaat denken dan krijg je volgens mij het zelfde effect als aan een klein kind vragen; “waar komen de aardappelen vandaan”. Waarschijnlijk hoor je van de meeste stads-kinderen; “Uit de supermarkt”..
Je raakt de verbinding met de oorsprong kwijt, je weet straks niet meer waar jouw duiding, jouw aardappelen, vandaan komen en voor je het weet geef je de verkeerde antwoorden.